Czy tlenoterapia hiperbaryczna jest skuteczna w leczeniu cukrzycy?

Cukrzyca to choroba metaboliczna, która dotyka coraz większą liczbę osób na całym świecie. Jej przewlekły charakter i powikłania, takie jak stopa cukrzycowa czy problemy z gojeniem ran, sprawiają, że poszukiwane są nowe metody leczenia i wspomagania terapii.

pusta komora hiperbarycznaJak działa tlenoterapia hiperbaryczna?

Tlenoterapia hiperbaryczna polega na przebywaniu pacjenta w specjalnej komorze, gdzie wdycha on czysty tlen pod ciśnieniem wyższym niż atmosferyczne. Dzięki temu tlen dostaje się do wszystkich tkanek organizmu, również tych, do których w normalnych warunkach dostęp jest utrudniony. Proces ten zwiększa natlenienie tkanek, wspomaga regenerację komórek oraz przyspiesza gojenie ran. Jest to szczególnie ważne w przypadku osób z cukrzycą, u których problemy z układem krążenia i obniżona odporność prowadzą często do powstawania trudno gojących się ran, takich jak owrzodzenia czy rany na stopach. Tlenoterapia hiperbaryczna ma na celu poprawę mikrokrążenia, co sprzyja lepszemu dotlenieniu tkanek i ich regeneracji. Dzięki temu może zapobiegać powikłaniom cukrzycowym, takim jak stopa cukrzycowa, i wspierać leczenie już istniejących zmian. Zabieg ten może również przyczynić się do zmniejszenia stanów zapalnych w organizmie oraz poprawy ogólnego samopoczucia pacjenta.

Zastosowanie tlenoterapii hiperbarycznej u diabetyków

Tlenoterapia hiperbaryczna jest szczególnie polecana dla pacjentów z cukrzycą, u których występują przewlekłe, trudno gojące się rany. Badania kliniczne wskazują, że stosowanie HBOT może znacząco przyspieszyć proces ich gojenia oraz zmniejszyć ryzyko amputacji. Jest to możliwe dzięki lepszemu dotlenieniu uszkodzonych tkanek oraz stymulacji procesu angiogenezy, czyli tworzenia nowych naczyń krwionośnych. Warto jednak zaznaczyć, że tlenoterapia hiperbaryczna nie jest samodzielną metodą leczenia cukrzycy i nie zastępuje tradycyjnych form terapii, takich jak stosowanie leków, insuliny czy odpowiednia dieta. Co więcej, tlenoterapia nie jest bowiem wskazana dla wszystkich, a jej zastosowanie może być ograniczone w przypadku niektórych schorzeń, takich jak choroby płuc czy niektóre problemy kardiologiczne.