Jak zbudowana jest komora tlenowa?
Tlenoterapia hiperbaryczna nie byłaby możliwa bez zastosowania odpowiednich komór tlenowych. Komory hiperbaryczne to specjalne zbiorniki ciśnieniowe, w których możliwe jest całkowite kontrolowanie środowiska panującego w ich wnętrzach. Historia stosowania specjalnych komór ciśnieniowych w celach leczniczych sięga XVII wieku, kiedy powstała pierwsza komora tego typu. Nie była ona jeszcze wyposażona w specjalne urządzenia umożliwiające kontrolowanie składu powietrza atmosferycznego w jej wnętrzu, dlatego zabiegi w niej przeprowadzane działały raczej na zasadzie placebo. Komory tlenowe zbliżone do tych stosowanych obecnie powstały dopiero w drugiej połowie XX wieku.
Można w nich było kontrolować zarówno panujące wewnątrz ciśnienie, jak i skład powietrza. W tamtych czasach po raz pierwszy udowodniono pozytywny efekt stosowania czystego tlenu pod wysokim ciśnieniem u pacjentów po radioterapii, co przyczyniło się do przyspieszenia rozwoju i doskonalenia istniejącej tlenoterapii. Pierwsze komory tlenowe przypominały nadmuchiwane worki, w których zamykano pacjenta. Późniejsze komory składały się już z kilku elementów: zbiornika ciśnieniowego, w którym umieszczano chorego, systemu sterowania, systemu wytwarzania i dystrybucji sprężonego powietrza, a także systemu zasilania w koncentrat tlenu i mieszanki oddechowe.
Charakterystyka współczesnych komór hiperbarycznych
Komory tlenowe stosowane we współczesnej tlenoterapii hiperbarycznej mogą być jednoosobowe albo dwuosobowe (są one szczególnie przydatne w leczeniu chorych wymagających stałej obecności opiekuna lub małych dzieci). W komorach jednoosobowych może przebywać tylko jeden pacjent w pozycji leżącej.
Składają się one z przezroczystego cylindra, w którym umieszcza się chorego, dzięki czemu personel medyczny może go stale obserwować. Zastosowanie przezroczystego materiału łagodzi również poczucie lęku przed zamkniętymi przestrzeniami, dzięki czemu pobyt w komorze nie wywołuje napadów paniki. Wewnątrz komór tlenowych można uzyskać ciśnienie w przedziale 1,3 do 2 ata. Współczesne komory są wyposażone w specjalistyczne systemy zabezpieczające pacjentów przed gwałtowną dekompresją, a także w klimatyzację, która znacznie poprawia komfort zabiegu. Są to urządzenia całkowicie bezpieczne dla naszego zdrowia.
Nowoczesne komory hiperbaryczne są zbudowane ze sztywnych konstrukcji metalowych, które są ze sobą połączone szklanymi lub akrylowymi elementami. Pacjent układa się w takiej komorze w pozycji leżącej na antybakteryjnym materacu. Przez cały czas podczas zabiegu personel medyczny ma kontakt z pacjentem przez specjalny system komunikacji. Każda komora tlenowa składa się także z bardzo ważnych elementów dodatkowych, które często zamknięte są we wspólnej estetycznej obudowie. Są to: schładzacz, kompresor i koncentrator tlenu. Sercem całego urządzenia jest koncentrator tlenu, który pobiera powietrze z otoczenia, spręża je, a następnie poprzez odpowiednie filtrowanie (przez tzw. sito molekularne) usuwa z niego azot i inne gazy. Dzięki temu następuje koncentracja tlenu, a jego zawartość w mieszance gazu zwiększa się do poziomu około 95%. Tlen o tak wysokim stężeniu zostaje dodatkowo oczyszczony i nawilżony, a następnie jest dostarczany do komory.